Panteon u Parizu je kolosalna građevina koja danas ima namenu mauzoleja, u kome su sahranjeni najpoznatiji francuski pisci, naučnici i političari. Lepota Panteona se ne dovodi u pitanje - sama veličina građevine, prelepa arhitektura, kao i veliki murali koji krase unutrašnje zidove uspevaju da fasciniraju većinu turista. Da li ste možda čuli za Viktora Igo-a, Emila Zolu, Pjera i Mariju Kiri ili Aleksandra Dimu? Oni su samo neki od najpoznatijih Francuza čije se kripte nalaze ovde.
Panteon je mauzolej koji neodoljivo podseća na Panteon u Rimu. Nije reč o slučajnosti, jer ime građevine kao i osnovne arhitektonske crte su pozajmljene od rimskog rođaka. U početku zamišljen kao crkva, Panteon je trebao da se lepotom i veličinom takmiči sa najpoznatijim verskim objektima na svetu, uključujući i baziliku Svetog Petra u Rimu.
Godine 1744. kralj Luj XV se zavetovao da će sagraditi velelepni hram umesto St Ženevje (Genevieve) manastira u Parizu (manastir se nalazio u oronulom stanju), ukoliko se oporavi od bolesti. Pošto se kralj oporavio od svoje bolesti, naređuje izgradnju građevine koja otpočinje 1758. godine. Gradnja se završava tek 1790. godine zbog nedostatka finansijskih sredstava. Veličina same gređevine je zaista impresivna, Panteon je 110 metara dug, 84 metara širok i 83 metara visok. Ipak, kraj izgradnje Panteona se podudara sa početkom Francuske revolucije, tako da se po završetku izgradnje njena prvobitna namena odmah menja u mauzolej, u kome bi bili sahranjeni najpoznatiji francuski državljani.
Kripta pariskog Panteona
Ispod Panteona je ogromna kripta, u kojoj se nalaze posmrtni ostaci najpoznatijih francuskih pisaca, naučnika i političara. Samo oni kojima bi bila dodeljena titula Narodnog heroja od strane francuskog parlamenta su ovde mogli biti sahranjeni. Neke od poznatih ličnosti, koje su sahranjene ovde, su:
Grof Mirabeau je bio prva osoba koja je sahranjena u Panteonu, a ujedno i razlog za promenu prvobitne nemene ove građevine. Grof je pripadao aristokratiji Francuske, koji je uspeo da pronađe svoje mesto tokom Francuske revolucije. Grof je bio odličan govornik koji je vremenom postao popularan i uživao ugled zastupnika naroda. On se zalagao za konstitucijalnu monarhiju (moć monarha limitirana parlamentom). Pošto je grof preminuo prirodnom smrću, on postaje heroj nacije i sahranjen je u Panteonu. Ipak, posle nekog vremena je otkriveno da su kralj Luj XVI i austrijski dvor finansirali grofa, tako da su i danas istoričari neodlučni da li grof treba da bude okarakterisan kao heroj ili izdajnik.
Žan-Žak Ruso je sahranjen u Panteonu 1794. godine. On je bio francuski filozof, pisac i kompozitor. Neka od njegovih dela su uticala na modernu politiku i savreno poimanje društva, dok je njegov roman Ispovesti postavio temelje moderne autobiografije.
Joseph-Louis Lagranž je bio čuveni italijansko-francuski matematičar koji je najpoznatiji svetu po svojim matematičkim teoremama, po njemu nazvane Lagranžove teoreme. On je, takođe, sahranjen u Panteonu 1794. godine.
Viktor Igo, jedan od najpoznatijih francuskih pisaca, tvorac je dela Zvonar bogorodičine crkve i Jadnici, koja su poznata širom sveta. Jedna od interesantnih činjenica vezana za Viktora Igoa jeste da je imao jako veliki broj ljubavnica, iako je bio oženjen. Ovaj broj je bio toliko veliki da nijedan od njegovih biografa nikada nije uspeo da sačini konačnu listu.
Emil Zola je bio čuveni francuski pisac, ali takođe i politička figura. Njegovi posmrtni ostaci su preneti u Panteon nekoliko godina posle njegove smrti.
Pjer i Marija Kiri su bili muž i žena i čuveni francuski fizičari (Marija je bila naturalizovana Poljakinja), čiji istraživački rad je doveo do otkrića radijacije, plutonijuma i radijuma. Marija Kiri je prva žena koja je dobila Nobelovu nagradu, kao i jedina žena koja ju je dobila dva puta. Marija je, takođe, jedina osoba koja je ovu nagradu dobila u dve različite grane nauke. Takođe, kiri je proglašena jedinica za radioaktivnost, ali mnogi špekulišu da li je ova jedinica imenovana po Pjeru, Mariji ili u čast oba naučnika. I Pjer i Marija su sahranjeni u Panteonu.
Pepeo Aleksandra Dume je prenet u Panteon 132 godine posle njegove smrti, tek 2002. godine. Duma je izuzetno poznat francuski pisac koji je između ostalog napisao: Tri musketara, Grof Monte Kristo, Dvadeset godina posle itd. Njegov otac je bio Tomas-Aleksandar Duma, čuveni francuski armijski general. Tomas je bio sin francuskog plemića i afričke robinje, rođen na Tahitiju. Tomas je uspeo da postane najodlikovaniji oficir zapadnog sveta koji je bio tamne puti. Iz ovog razloga je i Aleksandar Duma bio tamne puti, zbog čega je Dumino delo moralo sačekati toliki vremenski period da bude priznato, a njegovi posmrtni ostaci položeni u Panteonu sa ostalim najpoznatijim Francuzima.
Interesantne činjenice
