Iako ograničena prostorom Venecija predstavlja istorijski dijamant a muzeji su u ovom gradu iznenađujuće bojni kao i bogatstvo izloženih kolekcija. Pored muzeja čije su glavne kolekcije posvećene istorijiskim temama same Venecije ovde se nalaze i galerije posvećene modernoj umetnosti. Posetioci će dakle moći da uživaju u kolekcijama i saznanju o nekadašnjoj slavi venecijanske trgovine, razvoja i pada, kao i da nauče ponešto o savremenoj umetnosti gde će se mnogi diviti kolekcijama moderne umetnosti dok će se nekolicina pitati da li je ovo zaista umentnost. Na ovoj stranici možete naći celokupnu listu muzeja u Veneciji.
Muzej Palazzo Ducale (palata Dukale) se nalazi u duždovoj palati u Veneciji. Ova palata svedoči o bogatstvu i važnosti Republike Venecije kroz svoju velelepnu arhitekturu i bogato oslikane prostorije.
Muzej Correr pripada grupi muzeja trga Svetog Marka. Smešten je u građevini koja je prvobitno bila sagrađena za kraljeve i careve novije istorije Venecije. Posetioci mogu videti bogato dekorisane sale koje su nekada koristili razliciti vladari, a što je još važnije mogu naučiti više o istoriji Republike Venecije i upoznati njenu kulturu i umetnost.
Velika škola San Roko ili na itlaijanskom jeziku Scuala Grande di San Rocco je jedinstvena turistička atrakcija Venecije koja je duboko ukorenjena u staroj tradiciji Republike. Velike škole su bila bratstva gde su se okupljali ljudi sa sličnim interesima da bi zajedno mogli da uživaju u većem ugledu i većoj političkoj moći. Članovi ovih društava su ugavnom bili regularni građani i trgovci, ljudi koji nisu bili plemićkog porekla.
Galerija Akademija (Gallerie dell'Accademia) je otvorena 1750 godine kada je republika Venecija odlučila da formira akademiju slikara i skulptora. Prvi direktor akademije je bio slikar Đovani Batista Piaceta i zgrada "Fonteghetto della Farina" je bila određena kao sedište akademije. U početku su samo umetnička dela studenata bila sakupljana i izložena. Za vreme Napoleonove okupacije 1807 godine, akademija je preseljena na pogodnije mesto, mesto gde se danas nalaze tri značajne religijske građevine – velika škola milostive Svete Marije, crkva milostive Svete Marije i manastir Canonici Lateranensi.
Godine 1948 Pegi Gugenhajm je bila pozvana da izloži svoju kolekciju na prvom venecijanskom biennale koji se održao po završetku Drugog svetskog rata. Prvi put, dela savremenih umetnika kao što su Polok i Mark Rotko su izložena u Evropi. Ovo je bio majkompletniji I najkoherentiniji paviljon modern umetnosti ikada predstavljen u Italiji. Ova kolekcija je došla u Veneciju I nikada je nije napustila jer je Pegi u međuvremenu odlučila da joj je bilo dosta života u Njujorku i da želo da se vrati u Evropu.
