Slavni dubrovački Stradun je najomiljenije šetalište Dubrovčana kao i svih posetilaca koji dođu u ovaj grad. Ime Stradun, ulici su dali Mlečani, a u prevodu znači velika ulica ili arhaično „uličetina“ što Dubrovčani smatraju nepravdom. Današnji Stradun je građen nakon zemljotresa iz 1667 godine, u jednostavnom tyv kamenom stilu. Pre zemljotresa ovu ulicu su krasile brojne raskošne palate. Arhitektura ulice je nakon 1667 godine znatno izmenjena jer se tada nije moglo razmišljati samo o lepoti ulice već najpre o odbrani grada i čvrstim zidinama koje su se morale podići. Sve zgrade na današnjem Stradunu du skoro jednakih dimenzija i fasade, a sve imaju po nekoliko radnjica u prizemlju. One svedoče o trgovačkoj istoriji Dubrovačke Republike. Na prvom spratu zgrada se nalazio stambeni prostor, uglavom dnevne i primaće sobe, drugi sprat je bio rezervisan ya spavaće sobe dok su se u potkrovlju nalazile kuhinje i trpezarije. Razlog iz kog je u Dubrovniku u prošlosti bio donet dekret prema kom su kuhinje morale biti smeštne u potkrovlje je bio veliki požar koji je izbio nakon velikog zemljotresa iz 1667 godine. Ovom uredbom sprečilo se širenje požara u Republici.
Stradun se nalazi ižmeđu dvoja grdska vrata, vratimo od Pila i vratimaod Ploča. Na samom početku i kraju ulice se nalaze dve fontane, velika i mala Onofrijeva česma, kao i dva zvonika, veliki gradski zvonik i zvonik franjevačke crkve. Stradun se završava trgom Luža, pored gradskog zvonika, a uzimajući u obzir da ova ulica obuhvata veliki broj kulturnih spomenika jako je popularna šetačka zona svih turista.
Interesantna je i činjenica da se na mestu današnjeg Straduna nazila močvara koja je prema izvorima pojedinih istoričara razdvajala grad Raguzu od Dubrave, današnjeg Dubrovnika.
