Džamija Kutubija je najvažnija džamija u Marakešu i bila je jedna od najvećih bogomolja sledbenika islama kada je izgrađena u XII veku.
Kada je dinastija Almoravid vladala Marakešom, na istom mestu gde se i danas nalazi Kutubija džamija, izgrađena je džamija. Kada je dinatsija Almohadi zauzela grad, oni su uništili su veći deo grada zajedno sa džamijom. Nijedan Almohad nikada ne bi razmišljao o molitvi u zgradi koju je sagradio njegov neprijatelj. Na tom istom mestu je podignuta nova džamija, a delovi današnje džamije potiču iz doba sultana Abd el-Moumena. Problem s orijentacijom džamije koja nije bila okrenuta prema Meki rezultirao je izgradnjom druge džamije kako bi se ispravila ova greška - te je Koutoubia zapravo dvostruka džamija.
Džamija se prostire se na 5.400m2, amože da primi do 25.000 vernika istovremeno. Džamiju krasi 112 stubova i 17 prolaza, rađena je u mavarskom stilu i važila je za vrhunsko arhitektonsko delo što ona zaista i jeste. Džamiju krasi jedinstvena kupola, oslikani stropovi i neverovatni lukovi koji su rađeni u mavarskom i španskom stilu. Interesantno je i to što je ovako značajne i velike bogomolje dočekale po smenu od nekoliko vladara dok su bile konačno završene što nije bio slučaj ove dćamije, koja je izgrađena za vreme vladavine samo jednog čoveka.
Legenda kaže da je munara džamije trebala da bude ukrašena sa 3 zlatne kugle. Međutim žena sultana Yacoub el Mansora je svoj nakit od zlata dala da se istopi kako bi se napravilai četvrta kugla. Ova jednistvena munara je predstavljala pravo blago u to vreme, ne samo po svojoj vrednosti već i načinu izrade. Minareti kula Giralda u Sevilji i Hassan u Rabatu, napravljeni su po uzoru na Kutubija minaretu.
Posetioci koji nisu prioadnici islamske veroispovesti mogu posetiti džamiju samo spolja ali im nije dozvoljen ulaz u unutra. Samo ljudi islamske veroispovesti mogu posetiti džamiju.
