Istorija Beograd
Beograd se nalazi u jugoističnoj Evropi na ušću reka Save i Dunav. Grad je sa tri strane okružen vodom, tako da je od iskona Beograd bio čuvar rečnih prolaza. Beograd je prestonica Republike Srbije, a po popisu iz 2011. Godine Beograd je imao 1.659.440 stanovnika. Kroz istoriju Beograd je svoju slavu plaćao krvlju, tako je ovo grad oko koga se vodilo najviše bitaka u istoriji čovečanstva, kao i grad sa najviše simboličkih imena koja su mu svi ti silni osvajači ostavljali kroz istoriju.
Na teritoriji Beograda pronađeni su ostaci naselja osnovanih čak 5 hljadagodina pre nove ere, što svedoči da je ovaj predeo bio kontinuirano naseljen 7 hiljada godina.
Singidunum, najpoznatiji naziv grada pored naziva Beograd, vezuje se za keltsko pleme Skordisci. Utvrđeni grad Singidunum prvi put se pominje 279. godine pre nove ere. Ime potiče od dve reči: singi (okrugao) i dunum (grad ili utvrđenje). Do danas nisu pronađeni arheološki ostatci grada iz tog perioda. Samo nekroplole koje su pripadale ratnicima iz plemena Skordisci, pronađene na teritoriji Karaburme i ispunjene vrednim predmetima, svedoče da je grad postojao.
Rimljani osvajaju grad u prvom veku nove ere i grade tvrđavu u gornjem gradu (na Kalemegdanu), čiji se fragmenti mogu i danas uočiti. Rimljani su vladali ovom oblasti puna 4 veka, a sam grad je vremenom sve više i više dobijao na značaju kao utvrđenje na granici carstva. U Singidunumu je rođen i rimski imperator Jovijan Flavije Klaudije. Rimska arhitektura se danas može uočiti samo kroz obrise. Ulice Uzun Mirkova, Dušanova ulica i ulica kralja Petra I imaju karakterističan izgled rimskih ulica koje se seku pod pravim uglom, a kvadratni oblik Studentskog trga potiče od Rimskog foruma koji se nekada tu nalazio.
Po raspadu Rimskog carstva, Beograd postaje česta meta varvarskih najezdi (istočnih Gota, Gepida, Avara itd). Godine 441. Huni osvajaju grad i potpuno ga razaraju. Već 454. godine grad je pod Vizantijskom vlašću. Zatim ga osvajaju Saramati, pa Istočni Goti, da bi opet potpao pod Vizantiju 488. goidine. U 7. veku ga osvajaju Avari i Sloveni i tom prilikom zauvek nestaje dotadašnje ime Singidunum. Srbi se doseljavaju na ove prostore 630. godine. Ime BEOGRAD (beli grad) prvi put se pojavljuje u pismu pape Jovana VIII bugarskom knezu Boris-Mihailu u 9 veku. Zlosutna sudbina Beograda se nastavlja, pa je osvojen od strane Franaka, Bugara i Mađara. U 11. veku grad ponovo pripada Vizantiji, a zatim naizmenično menja gospodara između Ugarske, Vizantije i Bugarske.
U 15. veku Osmanlijsko carstvo dolazi na ovo područje. Posle pada Smedereva 1440. godine, Turci skoro jedan vek pokušavaju da osvoje Beograd. To im polazi za rukom 1521. godine pod vođstvom sultana Suleijmana Veličanstvenog. Posle neuspeha Turskih snaga kod Beča 1688. godine, Beograd prelazi naizmenično iz Turskih u Austrijske ruke i obrnuto. U ovom periodu grad je građen i razaran i od strane Osmanlijskog carstva i od strane Ugarske. Grad se naizmenično gradi u stilu orijenta ili u evropskom stilu, pa dobija crkve a onda opet džamije.
Godine 1801. janjičari uspostavljaju svoju vlast u gradu i okolini i ovaj period je zabeležen kao period potpunog bezvlašća, janjičarskog nasilja i pljački. Vrhunac je bila seča knezova i viđenijih Srba, što je dovelo do pobune i Prvog srpskog ustanka.
Pod vođstvom Karađorđa Petrovića grad je oslobođen 1807. godine i odmah zatim postaje prestonica oslobođene teritorije. Grad se polako razvija, uspostavljaju se srpska vlada i prva ministarstva, grade se i prve škole. Godine 1813. Beograd opet osvajaju Turci, a zbog represivnih mera podiže se i Drugi srpski ustanak već 1815. godine pod vođstvom Miloša Obrenovića. Miloš uspeva da unese mnogo više diplomatije u odnos sa Turcima, tako da Beograd počinje da naseljava sve veći broj spskih porodica. Ovo je dovelo do potpunog iseljavanja Turaka iz Beograda, koji zadržavaju samo beogradsku tvrđavu koja ostaje u rukama Turaka sve do 1867. godine.
Početak Prvog svetskog rata označen je napadom Austrougarske na Srbiju. Austrougarska osvaja Beograd 2. decembra 1914. godine posle četvoromesečnog bombardovanja grada. U Beogradu ostaju samo 13 dana i moraju da se povuku pod naletom srpskih snaga. Grad ponovo pada u ruke Austrougarske 7. oktobra1915. godine posle bombardovanja koje je trajalo neprekidno 7 dana i 7 noći. Srpske snage uspevaju da konačno oslobode grad 1. novembra 1918. godine.
U drugom svetskom ratu grad je bombardovan 6. i 7. aprila od strane nacističke Nemačke i u tom napadu je u potpunsti izgorela Narodna biblioteka. Kao da to nije bilo dosta, Beograd je bombardovan i od strane saveznika u proleće 1944. godine. Beograd je oslobođen 20. oktobra 1944. godine od strane snaga Crvene Armije i Jugoslovenske vojske.
Godine 1999. otpočinje agresija NATO snaga na Srbiju koja će trajati punih 78 dana. U ovom bombardovanju oštećeni su ili uništeni vojni, infrastrukturni i privredni objekti, kao i mnoge škole, zdravstvene ustanove, televizijske kuće i spomenici kulture. Po nekim procenama poginulo je između 1200 i 2500 ljudi. Beograd, kao neminovna meta agresora, još uvek nosi ožiljke koji se mogu videti u ulici Kneza Miloša.
Da li ste znali?
Prilikom gradnje palate Albanija koja se nalazi u centru Beograda, 1938. godine pronađen je skelet neandertalca koji je poginuo u borbi sa mamutom. Skelet mamuta je pronađen odmah pored nastradalog čoveka.
Britanski izvori tvrde da je Beograd grad oko koga se vodilo najviše bitaka u istoriji čovečanstva. Beograd su osvajali keltsko pleme Skordisci, Vizantija, Gepidi, Saramati, Istočni Goti, Sloveni, Avari, Franci, Bugari, Mađari, Turci, Austijanci, Nemci... Osvajači su davali i svoja imena ovom gradu: Singedon, Nandor, Fehervar, Nandor Alba, Alba Greaca, Griechisch Weisenburg, Alba Bulgarica, Taurunum, sve do imena Prinz Eugenburg koje mu je namenila fašistička Nemačka 1941. godine. Beograd je rekorder i po broju simboličkih imena koja su mu davana: Breg borbe i slave, Breg za razmišljanje, Kuća ratova, Misir Rumelije, Kuća slobode, Vrata Istoka, Kapija zapada itd.
Ova često zanemarena turistička destinacija može mnogo da ponudi svakom posetiocu koji se opredeli da hrabro zaviri na ovo neobično obično mesto. Gotovo savršena geografska lokacija grada na ušću dve reke, milenijumima je privlačila veliki broj ljudi u potrazi za boljim životom ali i osvajača. Beograd je grad oko koga se vodio najveći broj bitaka u istoriji čovečanstva kao i grad sa najvećim brojem imena sa kojim su ga brojni osvajači oslovljavali. Iako je grad rušen i obnavljan nebrojeno puta, iako se veruje da taj začarani krug razaranja nikada neće prestati da se vrti, Beograd je grad velike duše, nesalomivog duha i neverovatnih osmeha.
Zlatibor je pitoma planina u Srbiji koja je često posećivana od strane kako domaćih, tako i inostranih turista. Ovi putnici namernici imaće priliku da uživaju u očaravajućoj prirodi, kristalno čistom vazduhu, lekovitim svojstvima planine kao i u izvrsnoj domaćoj kuhinji. Ipak, imajte na umu da pored svežeg vazduha i dugih šetnji u prirodi, Zlatibor nudi još toliko toga, svakako vredno posete.
Užice se nalazi u zapadnoj Srbiji, na obalama reke Djetinje. Rodni grad Ljubomira Simovića (pisca), narodnog heroja Slobodana Penezića Krcuna, Mitra Tarabića (pisca Kremanskog proročanstva), atletičarke Olivere Jeftić, fudbalera Nemanje Vidića, Radomira Antića (fudbalskog trenera) i još mnogih znamenitih Era, kako Užičani sebe nazivaju.
Tara je planina u Zapadnoj Srbiji koja pripada pojasu Dinarida. Ovaj planinski masiv oivičen je kanjonom reke Drine, a obronci mu se spuštaju ka dolini reke Đetinje gde se oslanjaju na obronke Zlatibora. Tara pripada grupi Starovlaško-raških planina i formirana je iz 3 celine koje su razdvojene sedlima, prevojima i rečnim dolinama. Naučnici pretpostavljaju da je severna strana nekada bila obala Panonskog mora, na šta ukazuju trijaski krečnjaci pronađeni na severnim obroncima. Veći deo sastava planine Tare čija je prosečna nadmorska visina od 1000-1200 m, je upravo krečnjak.
