Sarajevo se nalazi u srednjem dijelu jugoistočne Evrope i Balkana. Kroz grad protiče rijeka Miljacka, a u neposrednoj blizini grada, u općini Ilidža, je izvor rijeke Bosne. Oko grada nalaze se planine: Jahorina, Bjelašnica, Igman, Treskavica i Trebević. Prema posljednjem popisu stanovništva grad broji 429,672 stanovnika.
Sarajevo ima dugu i bogatu istoriju, još u kamenom dobu pronađeni su ostaci stare vrste pećinskog medvjeda. Područje je bilo naseljeno prije 4000 godina o čemu svjedoče ostaci Butmirske kulture. Naselje Butmir je najstarije neolitsko praistorijsko nalazište na teritoriji Balkana koje 2400 godine p.n.e. osvajaju Iliri. Ilirsko pleme Dezijati naseljavaju područja oko rijeke Miljacke. Ostaci Ilirskih naselja se nalaze na Soukbunaru,Zlatištu,Debelom brdu i Kotorcu. Poraz Dezijata od strane rimskog imperatora Tiberija označava početak rimske vladavine na ovom prostoru.Tragove rimske antičke kulture nalazimo u naselju Ilidža gdje su sagrađene mnogobrojne vile, lječilišta i most preko rijeke Bosne.
U srednjem vjeku područje Sarajeva je bilo poznato pod nazivom Vrhbosna, u blizini tradicionalnog kraljevstva u Visokom. Središnja utvrda Vrhbosne je bio grad Hodiđed na podrucju Vratnika. Iz srednjeg vjeka imamo „stečke“ (nadgrobni somenici bogumila) pisane na bosančici.
Dolaskom Osmanlija postavljaju se temelji današnjeg Sarajeva.Isabeg Isakovic je 1462 godine„izgradio ćupriju i napravio čaršiju“. Pored drvenog mosta napravio je dzamiju,hamam,brojne dućane,zatvorenu tržnicu i hostel. U tom periodu na lijevoj obali Miljacke sagrađen je dvorac „Saray ovasi“ po kome je Sarajevo i dobilo ime. Osmanlije su gradile i razvijale Sarajevo toliko izdašno da je već u 16. stoljeću bilo jedan od najvećih, najbogatijih i najljepših gradova Osmanlijskog carstva. Kako su Sarajevo gradili osvajači sa istoka, ono je poprimalo i konture orijentalnoga grada, koje u svome istorijskom jezgru nije izgubilo ni do današnjih dana. U to vrijeme u Sarajevu su građene i crkve, dvije pravoslavne i jedna katolička, te dvije sinagoge, u pripadajućim stilovima.
Godine 1699 princ Eugen Savojski je opljackao i do temelja spalio Sarajevo. Sve je bilo unisteno osim nekoliko džamija i pravoslavne crkve.
Austro-ugarska monarhija je 1878 godine okupirala Sarajevo i od njega napravila modernu metropolu. Prisustvo srednjoevropske kulture i arhitekture vidljivi su i danas u centru grada, u građevinama podizanim u više zapadnoevropskih arhitektonskih stilova, na stambenim zgradama, vilama i palačama, na crkvama i samostanima, na upravnim i zgradama poslovne namjene. To je bio period industrijalizacije, razvoja, društvenih promjena i obrazovanja; period žarulja i prvog električnog tramvaja u Evropi. Sarajevo je, uz sve to, poznato i kao grad u kojem je izvršen atentat na prestolonasljednika Austro-Ugarske monarhije Franca Ferdinanda i njegovu suprugu Sofiju Hohenberg, što je bio neposredan povod za početak Prvog svjetskog rata.
Nakon Prvog svjetskog rata Sarajevo ulazi u sastav Kraljevine Srba Hrvata Slovenaca kasnije nazvana Kraljevina Jugoslavija.U to vrijeme je bio glavni grad Drinske banovine. U sastavu te države ostaje do Drugog svjetskog rata kada ulazi u sastav nezavisne države Hrvatske gdje bio upravno središte Vrhbosne. Sarajevo je oslobođeno 6.aprila 1945 godine a kao simbol borbe protiv fašizma u centru je napravljen spomen obilježje poznato kao „Vjećna vatra“. U tadašnjoj državi SFRJ Sarajevo postaje jedno od najvažnijih industrijskih centara. U Sarajevu su 1984 godine organizovane XIV zimske olimpiske igre a Sarajevo se upisuje u porodicu olimpiskih gradova.Mnogi smatraju, a Huan Antonio Samaran je izjavio da su to najbolje organizovane olimpiske igre do tada.
Sarajevo je u novijoj istoriji poznato kao grad koji je bio pod opsadom punih 1425 dana. Obnova grada je poćela 1995 godine a 2003 godine su vidljive nove poslovne zgrade i neboderi .Bosmal city centar predstavlja najvišu zgradu na Balkanu.
Sarajevo ili Šeher kako se nekada zvao nalazi se u srcu Balkana i predstavlja idealnu početnu tačku za one koji žele da obiđu region. Zbog stateškog položaja Sarajevo je bilo okupirano od Osmanlija potom Austrugarske,te je postao mjesto jedinstvenog spoja istočne i zapadne kulture ali i omiljena turistička destinacija. Popularno ga zovu Evropski Jerusalem. Danas, u svom novom-starom ruhu, ono nudi dobrodošlicu svakom putniku dobronamjerniku i prava je poslastica za oči i dušu onoga koji u njega kroči.
Mostar je predivan grad na rijeci Neretvi. Jedan od najljepših gradova Bosne i Hercegovine, nalazi se 80km jugozapadno od glavnog grada Sarajeva. Broji 105.797 stanovnika. Najveći grad u Hercegovini po ukupnoj površini od 1.175km2, ime je dobio po mostarima tj čuvarima mostova. Mostar se može opisati kao čvor sjeverne, zapadne i istočne Hercegovine. Mostar je nekada je bio važno središte tekstilne ,prehrambene, duhanske industrije te rudarstva(boksita). Mostar se proteže u tri kotline:na sjeveru (Bijelo Polje),u središtu Mostarska kotlina( gdje je i sam grad)a na jugu Bišće Polje.Velež i Prenj su planine koje se nalaze u blizini Mostara a Bunica,Jasenica,Buna i Neretva(o čijim ljepotama ćemo se detaljno upoznati),su rijeke koje teku Mostarom. Stari most je jedna od najvećih znamenitosti Mostara poznat po skokovima koji se dugi niz godina obilježavaju.
Ime Jajce spominje se još davne 1396. godine u tituli Hrvoja Vukčića Hrvatinića koji se naziva „conte de Jajce“(srb.grof od Jajca“). Mnogobrojne su legende o nastanku imena ovog grada. Neki kažu kako je Jajce bilo smješteno na jajolikoj stijeni te da je na osnovu toga nastalo porijeklo imena ovog grada. Postoji i druga tradicionalna legenda koja kaže kako su graditelji u to vrijeme prilikom zidanja u malter stavljali jaja da bude čvršći. Svaka legenda je s pravom legenda a na nama je da sami procijenimo njenu vjerodostojnost. Najčešće predanje među stanovnicima ovog grada ali i građanima Bosne i Hercegovine je ono koje kaže kako je Hrvoje Vukčić Hrvatinić naredio izgradnju grada po uzoru na napuljski „Castello del Uovo“ (srb. Dvorac Jaje).
Neki će reći Tjentište ali veći je broj onih koji ovo mjesto zovu dolinom heroja. O herojstvu su govorili mnogi , pa stara izreka kaže „Tamo gdje je heroj pao, ustao je grobnik.“ Tjentište je istorijsko-geografski lokalitet u Bosni i Hercegovini. Ovo mjesto nalazi se u istočnoj Bosni, nedaleko od grada Foče. Tjentište je kotlinsko proširenje rijeke Sutjeske dugo tri, a široko oko jednog kilometra. Nalazi se na 540 metara nadmorske visine. Smješteno je između dva suženja: Prosječnice i Ćurevske klisure. Dio je Nacionalnog parka Sutjeska. Mjesto Tjentište nije bogato istorijskim podacima o samom nastanku, ali je itekako bogato istorijskim događajima kao i mnogobrojnim prirodnim ljepotama koje ga okružuju ili se nalaze u njegovoj neposrednoj blizini.
Trebinje je grad od 35.000 stanovnika koji se nalazi na samom jugu Bosne i Hercegovine. Grad se nalazi u dolini reke Trebišnjice, na tromeđi između Bosne, Crne Gore i Hrvatske. Trebinje ima bogato kulturno – istorijsko nasleđe zbog čega je razvoj turizma u ovom kraju bio neminovan. Tome doprinosi i umerena klima i izuzetno blage zime zbog blizine Jadranskoj obali. Posebnu pažnju posetilaca privlači stari grad kao i park čuvenog pesnika Jovana Dučića kao i šesnaest stogodišnjih platana oji krase glavni trg. U starom gradu se ističe Osman-pašina džamija, muzej Hercegovine, uske ulice, stare kapije i kamene kuće.
