Lukomir je najviše bosansko selo, na planini Bjelašnici, na nadmorskoj visinei oko 1500.Za ovo mjesto se kaže da je ni nebu ni na zemlji. Mnogi turisti kada dođu ovdje smatraju da je etno muzej na otvorenom. Kuće su kamene s malim prozorima a prekrivene su trešnjevom, bukovom ili hrastovom šindrom. U sredini kuće je ložište, sač i kotao za spremanje organske hrane.
Po stećcima koji su raštrkani oko sela znamo sa je selo postojalo već u XV vijeku a ime je dobilo zato što predstavlja luku mira u pravom smislu te riječi. Stanovnici sela se bave poljoprivredom, stočarstvom, izrađuju suvenire, drvene kašike, tradicionalnu vunenu odjeću i čarape.
Stanovništvo Lukomira vodi porjeklo od stočara iz Podveležja koji su dovodili stoku na ispašu i nastanili se pored rijeke Rakitnice. Kanjon rijeke je dubok 800 metara i poslije rijeke Tare najdublji je u Evropi.
Do Lukomira dolaze planinari, biciklisti, razni avanturisti, istoričari i svi se vraćaju ponovo da predahnu od svakodnevnog stresa i dožive povratak kroz srednji vijek. U slučaju da se zaljubite u tišinu, čist zrak i zdravu hranu i poželite ostati duže, smještaj možete potražiti u par ugostiteljskih objekata a često će vas i ljubazni domaćini primiti na spavanje.
Život i turizam u Lukomiru traje od maja do novembra kada zbog visokih snježnih nanosa stanovnišvo seli u niže predjele ili grad.
Autor teksta
Sabina Burić - naša dopisnica za grad Sarajevo
Kontakt: [email protected]
