U središtu glavnog grada Rusije nalazi se Kremlj, utvrđenje koji je do 1703. bilo središte Ruskog carstva, od 1918 godine centar Sovjetskog Saveza, a od 1991. godine središte Ruske Federacije. Uz istočni zid Kremlja prostire se Crveni trg, mesto mnogih državnih ceremonija. Na trgu se nalaze crkva Svetog Vasilija Blaženog i mauzolej Lenjina.
Međutim značaj Crvenog trga je određivala sama geografska pozicija. S juga je područje ograničeno ušćem dveju reka - Moskve i Neglinke. Dakle, Kremlj je, kao i većina tadašnjih tvrđava, bio okružen vodom sa svih strana. Postepeno su se gradili mostovi do vrata Kremlja, a sam rov bio je okružen kamenim blokovima. Zidovi Kremlja su se menjali tokom godina i promenili su ukupan dojam o Crvenom trgu. Godine 1491. godine, pod vođstvom arhitekte Pietra Antonija Solarija, stvorena je kula Frolovskaja, čija su vrata postala glavna od svih kremaljskih i koriste se danas za izlazak visokih zvaničnika tokom raznih proslava.
Tokom XVI veka Crveni trg je nosio ime Troitskaja po imenu katedrale, dok su stranci koji su odlazili u Moskvu u tom períodu trg zvali pijacom jer su se ovde nalazile brojne radnje mešovite robe. Za vreme vladavine Ivana Groznog često su trg nazivali i "velikim" trgom.
Najdrevnija građevina trga je takozvano Ljubnoe Mesto koje se prvi put spominje u spisima iz 1547 godine. Ovde je Ivan Grozni održao govor pred narodom u kom je pozvao na ujedinjenje i pomirenje zaraćenih strana u Rusiji. Platforma je prvo bila napravljena od opeke dok je tokom XVI veka obnovljena i napravljena od kamena.
Godine 1571 dogodio se veliki požar kada su izgorele na trgu brojne prodavnice koje su bile napravljene od drveta, zbog čega je Crveni trg nazvan trg Vatre. Posle su se ovde izgradile nove radnje, dvospratnice od kamena kako se ne bi desilo da čitav trg strada ponovo od požara.
Službeno ime Crveni trg je dobio dekretom cara Alekseja Mihajloviča, a u zvaničnim spisima se ime počelo koristiti 1661 godine. Na Crvenom trgu su se počele podizati kulturne građevine kao što je Kazanska katedrala, trijumfalna kapija itd pa je trg izgubio svoj komercijalni značaj koji je do tada imao. U XVIII veku Crveni trg zvanično postaje centar kulturnog života Moskve. Ovde je bila otvorena i prva javna bibilioteka, obnovljena glava apoteka a obnovljene su i dvospratne radnje koj su se sada krasile nove trgovačke redove. Godine 1786 Creni trg je značajno onovljen i proširen na istok, prema projektu arhitekte Matveja Kazakova. Trg je 1804. godine popločan kaldrmom. Ovde su se nekada održavala pogubljenja.
Državni istorijski muzej nalazi se na severu Crvenog trga. Osnovan je po naredbi cara Aleksandra II 1872. godine. Sada zgrada muzeja pripada najvrednijim institucijama kulturne baštine zemlje. Muzejevih 29 soba prikazuje rusku istoriju od antičkih vremena do početka XX. veka.
U blizini kremaljskog zida nalazi se i memorijalno groblje - nekropola. Na nekropoli se nalaze posmrtni ostaci Josifa Staljina, Leonida Brežnjeva, Jurija Andropova, Maksima Gorkog, Klare Zetkin, Jurija Gagarina i drugih istaknutih ličnosti. U januaru 1924. godine na trgu je izgrađen Lenjinov mauzolej. Struktura napravljena je u obliku stepenaste piramide, koja simbolizuje večnost.
Godine 1918. godine Crveni trg je ponovo promenio svoje značenje – postao je mesto održavanja parada i demonstracija radnika. Godine 1924. Vasiljevski trg je postao deo Crvenog trga. Odavde su 7. novembra 1941. Godine sovjetski vojnici otišli na front.
Danas je Crveni trg poznat ne samo po kulturnim građevinama i istorijskom značaju već i po vojnoj paradi koja se ovde svake godine održava 9 maja na dan potpisivanja akta o bezuslovnoj predaji Nemačke i pobede u velikom otadžbinskom ratu nad fašistima. Inače prva parada je održana 24. juna 1945. godine.
Godine 1990. godine kompleks Moskovskog Kremlja i Crveni trg uvršteni su na UNESCO-vu listu svetske kulturne baštine.
